Πάσχα λίγες δεκαετίες πριν... ώρα τρεις το μεσημέρι...οι καμπάνες στη Γλώσσα χτυπούν χαρμόσυνα για την Δεύτερη Ανάσταση... η εκκλησιά γεμίζει κόσμο με τις λαμπάδες αναμμένες... τα ψαλτήρια γεμάτα... το Ευαγγέλιο ακούγεται σε οκτώ-εννιά γλώσσες... τα κουδουνάκια και οι καμπάνες χτυπούν αρμονικά... ακολουθεί η έξοδος της εικόνας της Αναστάσεως, στο προαύλιο της εκκλησίας... η πλατεία γεμίζει και πάλι όπως τα προηγούμενα βράδια... ψάλλουν όλοι μαζί το Χριστός Ανέστη... Πάσχα 2014...Οι καμπάνες χτυπούν και πάλι χαρμόσυνα... η εκκλησιά (αν και οκτώ το βράδυ) σχεδόν αδειανή...το ίδιο και τα ψαλτήρια...το Ευαγγέλιο ακούγεται μόνο σε τρεις γλώσσες...τα κουδουνάκια και οι καμπάνες χτυπούν το ίδιο αρμονικά όπως κάθε χρόνο...ακολουθεί η έξοδος της εικόνας στην πλατεία...την έρημη,αδειανή πλατεία που δεν θυμίζει τα προηγούμενα βράδια... όσοι παρευρίσκονται ψάλλουν το Χριστός Ανέστη...
Ακούγοντας τα αποσπάσματα (εδώ) από τον Εσπερινό της Αγάπης,ίσως ξυπνήσουν μέσα μας παλιές αναμνήσεις από εκείνες τις Πασχαλιές, που σίγουρα έχουν χαραχτεί στη καρδιά κάθε Γλωσσώτη...
