Στὸν γιατρὸ Παναγιώτη Σταμούλη, ενθύμηση
ἐφ. ΘΕΣΣΑΛΙΑ ( Βόλου) Τρίτη 11 Ἰουλίου 1939
Αὐτὰ γράφτηκαν πρὶν ἀπὸ ὀγδόντα περίπου χρόνια. Ὡστόσο τὸ χωριὸ ἐπιμένει ἀκόμα νὰ παραμένει στὴ θέση του. Κι εὐτυχῶς δηλαδή. Γιατί διασώζει τόσες μνῆμες καὶ διακρατεῖ ἀκόμα τὸ ἄρωμα τῆς νοσταλγίας καὶ τῆς ὁμορφιᾶς. Καὶ τοῦτο, ἐπειδὴ ἦταν ἀπὸ τὰ πλέον εὐλογημένα τοπία τῆς σκοπελίτικης γῆς, γιατὶ κι ὁ τόπος ἦταν ἀπὸ τοὺς πλέον ὑγιεινούς, ἀλλὰ καὶ εὔφορους.
π. κ.ν.κ
Αὐτὰ γράφτηκαν πρὶν ἀπὸ ὀγδόντα περίπου χρόνια. Ὡστόσο τὸ χωριὸ ἐπιμένει ἀκόμα νὰ παραμένει στὴ θέση του. Κι εὐτυχῶς δηλαδή. Γιατί διασώζει τόσες μνῆμες καὶ διακρατεῖ ἀκόμα τὸ ἄρωμα τῆς νοσταλγίας καὶ τῆς ὁμορφιᾶς. Καὶ τοῦτο, ἐπειδὴ ἦταν ἀπὸ τὰ πλέον εὐλογημένα τοπία τῆς σκοπελίτικης γῆς, γιατὶ κι ὁ τόπος ἦταν ἀπὸ τοὺς πλέον ὑγιεινούς, ἀλλὰ καὶ εὔφορους.
π. κ.ν.κ
