Μέσα στὸν κύκλο τῶν διακοπῶν, ποὺ ἀπαραίτητα μᾶς παρεῖχαν οἱ σπουδές μας, ἦταν καὶ κάποιες ἀξέχαστες ὧρες ποὺ ζήσαμε, ἰδιαίτερα τὶς μέρες τοῦ Πάσχα, δηλαδή, μετὰ τὴ Δευτέρα τοῦ Πάσχα μέχρι καὶ τὴν Πέμπτη, ὅπου στὴ Γλώσσα, στὴ γήπεδο δηλαδή, τῶν Σχολείων, διεξάγονταν ὁ ποδοσφαιρικὸς ἀγώνας μεταξὺ τῶν «αἰωνίων» ἀντιπάλων, Γλώσσας καὶ Κλήματος.Τὸ «αὠνίων» ιναι σχήμα λόγου....Προσωπικὰ θυμᾶμαι ποδοσφαιρικοὺς ἀγῶνες στὸ Κλῆμα, στὸ γήπεδο, στὸν Ἐλιώνα, πρὶν χτιστεῖ ἐκεὶ ὁ ναὸς τῆς Μεταμορφώσεως γιὰ τὶς λατρευτικὲς ἀναγκες τῶν Κληματιανῶν μετὰ τοὺς σεισμοὺς τοῦ 1964, ὅπου «τραυματίστηκε» ἠ παλιά μας ἐκκλησιά, τῶν Ἁγ. Ἀναργύρων.Κι ὅταν ἔπαψαν αὐτοί, μετατέθηκαν στὴ Γλώσσα.
Μὲ μνῆμες καὶ ἀναφορὲς στὶς ἀρχὲς τῆς δεκαετίας τοῦ 1970 γράφω αὐτὲς τὶς γραμμὲς μὲ συγκίνηση καὶ νοσταλγία.Γιατὶ ἐκεῖνες οἱ λίτὲς ποδοσφαιρικὲς συναντήσεις, δίχως τὸ παραμικρὸ ἴχνος ἀναταγωνισμοῦ.εἴχαν μιὰν ὀμορφιά, ἕνα δέσιμο μεταξὺ τῶν χωριῶν καὶ τὸ κυριώτερο, χάριζαν σὲ πολλοὺς ἀπὸ μᾶς ψήγματα χαρᾶς καὶ ψυχαγωγίας ἀγνῆς καὶ ἔντιμης.
Ἀπὸ τὰ χρόνια ἐκεῖνα εἶναι κι οἱ φωτογραφίες αὐτές. Καὶ παρατίθενται εἰς τιμὴν τῶν ἀγωνισθέντων παιδιῶν ( τότε καὶ... τώρα, θέλω νὰ πιστεύω) καὶ εἰς μνήμην ἀγαθὴν μιᾶς Γλώσσας ποὺ εὐωδίαζε Ἀνάσταση, μαγιάτικο τριαντάφυλλο, βρασμένο βλαστάρι μὲ μάραθο καὶ καλωσύνη. Ἀλήθεια, ποιοὶ τὰ θυμοῦνται αὐτά;
Χριστὸς Ἀνέστη, φίλοι μας...
π. κ.ν.κ Τετάρτη τοῦ Πάσχα 2014
